دو دفه كه آفتاب بزنه لب بوم و دو دفه كه اذون مغربو بگن، همه يادشون مي‌ره كه ما چي بوديم و چي شديم.
قيصر

وبلاگ‌هاي به روز شده‌ي اكسير   *************فرستادن نامه و نظرات      صفحه اصلي         آرشيو


Friday, October 10, 2003

آهای آدما یادتون نره که شیرین خانم مسلمونه ها!
جایزه ی نوبل سالهاس که تو خیلی از رشته ها به آدمها داده می شه. سال هاس که آدمای مختلف این جایزه رو می برن. حتی وقتی به یاسر عرفات و انور سادات دادن هم هیچ کس اشاره نکرد که اولین و دومین مرد مسلم این جایزه رو بردن. برای اینکه فرقی نداره که، دین طرف چی باشه. حالا ولی از سالها پیش رسانه های گروهی آمریکا که در واقع خوراک رسانه های گروهی ی دنیا شدن گذاشته تو کار مسلمونا و اصلن هم دلش نمی خواد که مردم دنیا یادشون بره که مسلمونا هم آدمن. اونام عین بقیه هستن. حالا مد شده که هی ( عین جمهوری ی اسلامی) یک پسوند اسلام بچسبونن در کون آدما! " شیرین عبادی اولین زن مسلمه است که جایزه ی نوبل را می برد. پیش ازاو یاسر عرفات و انور سادات دو تا مرد مسلمانی بودند که نوبل را بردن!" یکی نیس بگه مادر جنده ها بیشتر جایزه َبر ها تا حالا یا کاتولیک بودن و یا پروتستان و یا کلیمی( جهود) چرا دین اینا رو نمی گین؟ چه اصراری پشت این مسلمون بودن هست؟ جز اینکه دارین این مردمو از بقیه دنیا جدا می کنین؟ رسانه های آمریکایی از کثیف ترین و بد ترین رسانه های دنیا هستن. از صد تاشون 98 تاشون یک خط رو دنبال می کنن. مسلمانان، مسلمانان، مسلمانان! یادتون نره ها اینا آدم نیستن ها، اینا مسلمونن که یکی از زناشون تونسته جایزه ببره. هر چند که نوبل از سالها پیش سیاسی شده و غیر از بعضی رشته های علمی جایزه هاش بو دارن.. جایی که یاسر عرفات نوبل می بره و بعدش می شه رهبر تروریست ها، جایی که انور سادات بعد از امضای قرار داد کمپ دیوید صلح نوبل می بره، جایی که هنری کیسینجر( یکی از باهوش ترین و کثیف ترین آدما یی که تو امریکان جایزه ی نوبل می بره، جایی که ِلخ والسا بعد از اینکه تو دنیا می شه رهبر مبارزین جایزه بش می دن، واسه اینکه اون موقع می باس رید تو ایده های سوسیالیستی، بایدم توش شک کرد. خانم عبادی مبارکشون باشه، ما به عنوان یه ایرونی خیلی یم حال می کنیم که یه ایرونی برای اولین بار جایزه ی نوبل می بره، تو خیلی از اینا که نوبل بردن شاید این یکی از اونایی باشه که واقعا حقش باشه، ولی تو همون ایرونم زنا ومردای دیگه یی بودن که لیاقت داشتن و جایزه نگرفتن. مصدق یکیش، خلاصه این گردن کلفت ها با این پیشوند و پسوند هایی که به آدمها و ملیت ها می دن، نشون دادن که ارزش هر چیزی رو می شه به ُگه کشید. امیدوارم به آخوندا بر نخوره که ما می گیم چرا می گین مسلمون و نمی گین آدم!

Thursday, October 09, 2003

َدس کم با خودت رو راس باش!
یه روز باس با خودت رو راس باشی. یه روز باس بشینی و ببینی چی شد که این ریختی شد. چی شد که همه چی از هم پاشید. باس بشینی و خوب فکر کنی چی شد که اون رفاقت از بین رف. جای اون دوسسی رو دشمنی ُپر کرد. عشق باد شد ورف هوا. باس بشینی و خوب همه چی رو بذاری بغل هم و ببینی تقصیر تو بود یا اون. ببینی تو بد کردی یا اون. اینکه تو می گی گمون نکنم ُدُرس باشه. ینی این که تو می گی یه ور قضیه س. تو یکی از آدامایی. این داسسان دو تا آدم داره. تو با اون. اونی که قبلِِِ اینکه تو رو بذاره و بره خدات بود. اونی که همیشه می گفتی خدا یه زن آفریده اونم زن منه! باس ببینی چی شد که خدا شد شیطون؟ چی شد، یهویی یه شبه، خدا ت شد شیطون. اونکه رفته و اینجا نیس، منم که اونو انقد نمی شناختم که تو رو می شناسم. ولی یادمه گاهی می گفتی وقتی بش می گم آبجیت انگار آبجی ی تو نیس خوشش نمی آد. می گفتی وقتی می گفتم تو اصصن عین فامیلت نیسسی و اونا عوضی ین خوشش نمی آد. خب من می گفتم نگو مرد حسابی، اگرم عوضی باشن نگو، بهر حال خونواده شن. درسسه که اونم اینا رو راجع به خونواده ی تو بگه؟ می گفتی اگه مال منم بدن بگه! اینجوری آخه نیس که، به این سادگی که نیس.گاهی باس آدم حواسش باشه و بعضی حرفا رو نزنه، حتی اگه زن آدمم از فامیلش بد می گه تو نباس بگی. ببین اون حق داره از خونواده ش گله کنه، ولی تو حق نداری، مگه اینکه کاری بکنن که خیلی نادرس باشه و به رابطه ی شما دو تا لطمه بزنن. اگه نه چپ و راس را بری و اول آخر فامیل زنتو یکی کنی درس نیس. یه چیزایی تو زندگی هس که نمی شه واسش تعریف داد، آسون نیس،. یه حلقه زنجیری بین آدم با خونواده ش هس که اگه به هم فحش هم بدن و از هم دوری کنن این حلقه هنوزم سر جاشه و جدا نمی شه. دیدی گاهی داداش با داداش بد می شه و هم دیگه رو نمی بینن و به هم بد وبیرا می گن. این ابدی نیس، تموم می شه. یا پدر و مادر با بچه شون. اینا موج دریاس، باد که خوابید دریا دوباره آروم می شه. باس حواست باشه. نفهمیدی و رابطه تو خراب کردی، حالام باس خودتو سرز نش کنی نه اونو. ِچرت نگو شاید بر گرده، وگه نه اگه هر جا بشینی و راجع به زنت حرف ُمف بزنی تمومه. واسه همیشه می ره. حالا تازه قهر کرده، شاید برگرده، بسسه به توس، پس حواست باشه. از ما گفتن، صلاح مملکت خویش خسروان دانند. همین.

[Powered by Blogger]   
...