قیصر حکایت می کند نامرد شکایت می کند

یاد اون روزا بخیر

یاد اون وقتا که کوچه خاکی بود

ته کوچه یه دونه بقالی بود

بالا کوچه یه دونه قصابی بود

سنگک ها روش همیشه خشخاشی بود

وسط حوض خونه یه هندونه

تو جیبا ده شاهی و دو زاری بود

بچه ها تو کوچه ها ولو بودن

تو خیابون یه دونه چرخ سازی بود

 سینما ها وسط شهر بودن

فیلماشون بزن بزن آرتیسی بود

دخترا زلفارو شونه می زدن

وقت عشق کردن و کفتر بازی بود

کفترا رو پشته بون ولو بودن

وقت آب دادن و دونه پاشی بود

هر کسی کاری داش باری داش

 وقت گرگم بهوا، توپ بازی بود

در خونه خانوما حرف می زدن

هنگام غیبت و قصه سازی بود

بچه ها حالی می کردن بخدا

توخونه  یه طاقچه و بخاری بود

تابستون آبدوغ خیار برا بودش

تو پلوها سبزی و باقالی بود

مدرسه ها بسته، دانش آموز خسته

هنگام علافی و بیکاری بود

چقدر با حال بود اونروزا

واسه لوطی نوبت شب کاری بود

اگه دعوایی بود، بحثی بود

ریش سفید هم وکیل و هم قاضی بود

یکی حق بود یکی هم خطا بودش

این وسط خطا کاره هم راضی بود

عروسی ها تو حیاط برپا بودن

نوبت آینه ی خاتم کاری بود

روی حوض تخته می ذاشتن همیشه

وقت خوندن موقع رقاصی بود

زندگی آسون بود، آروم بود

اینهمه حرص نبود، آز نبود

توکاسه آب بودش، وسطش یه تیکه یخ

کاسه هم رو طاقچه، تا خود صبح کافی بود

خونه ها بزرگ بودن، وسط هر خونه

باغچه یی بود، باغچه ها گلکاری بود

آخر ماه شبها، تو جوبا آب می اومد

وقت آب گرفتن و آب بازی بود

زندگی آسون بود ،آروم بود

یاد اون روزا بخیر، یاد اونروزا بخیر؟

اینو ما همین جوری داریم می نویسیم که واسه ما دست گرمی باشه. ینی نه حرفی داریم بگبم و نه اتفاقی افتاده قابل ذکر. ما دل و روده مون یکی شد تا تونستیم شعرای ملا جیحون خان رو واستون رنگی کنیم و چاق و لاغر. آخرشم یه جاش گلاب به روتون ترکمون زدیم رفت. دس بدامن یکی از لوطیا شدیم. گفتیم اسمشو بگیم گفت اسم آوردی نیاوردی. مام گفتیم رو چشم. خلاصه حالا داریم این چن خطو سیا می میکنیم تا پرتش کنیم تو سایتمون. اگر درست در اومد که یاد گرفتیم و اگرم نه که باس دو باره تمرین کنیم . شلعر خوش گفته که "کار نیکو کردن از پر کردن است" اینو ما تجربه کردیم. هر کی هر کاری رو تمرین کرد اوستا شد. تندی و کندی و اینا موثره. ولی کلید موفقیت تو تمرینه. این فوتبالستا رو دارین که. دیدین بعضی شون با توپ چیکار میکنن؟ ایول داره. ینی آدم گاهی حیرون می شه و می گه جل الخالق. آقا عنهو توپو دوختن رو پاشون. از اینور زمین ور می داره میره تا اونور زمین. با با دمت گرم. بعضی شون از وسط زمین صاف می فرستنش تو گل حریف. واسه همینه که بعصی شون بیس سی ملیون تو سال قرار داد می بندن. خلاصه بریم بینیم این بار می تونیم رنگش کنیم یا نه. تا بعد. صفا

ملا جیحون

باباي يكي از رفيقام يه روز وقتي چن تا استكان زده بوديم يهويي شعرايي واسه ما خوند كه گمون نمي كنم خيلي از ماها شنيده باشيم. ما رو اسير كرد. اقا اصلن مستي پريد. حال كرديم. زديم چند تا استكان ديگه و روشن روشن شديم. فرداش از رفيقم پرسيدم اون شعرارو يادته؟ گفت كدوم؟ گفتم اونا كه بابات واسمون خوند. گفت نه! گفتم نوكرتم، اينا رو به بابات بگو واسه ما بنويسه. باباشم يادش نيومد. يه بار ديگه بساط رو علم كرديم و يا علي. خوب كه پاتيل شد دو باره خوندش.

الا چه سالها که من می و ندیم داشتم		چو سال تازه می شدی می ی قدیم داشتم
پیاله ها و جام ها ز زرو سیم داشتم		کف کریم پر هنر دل رحیم داشتم
چه خوش به ناز و نعمتم گذشت روزگار ها.
من ار شراب می خورم ببانگ کوس می خورم		ببارگاه تهمتن ببزم توس می خورم
شراب گبر می چشم می ی مجوس می خورم		پیاله ها ی ده منی الا ریوس می خورم
نه جوکی یم که خو کنم میان کشتزارها

ما که حال کردیم. گفت اینا مال ملا جيحون شاعره. گفت ترک بوده. تا بعد. صفا.

ملا جیحون

بابای یکی از رفیقام یه  روز  وقتی چن تا استکان زده
بود یم یه هویی شعرایی واسه ما خوند که گمون نکنم خیلی از ماها شنیده باشیم. ما رو
اسیر کرد. آ قا اصلن مستی پرید. حال کردیم. زدیم چن تا استکان دیگه و روشن روشن
شدیم. فرداش از رفیقم پرسیدم اون شعرا یادته؟ گفت کدوم؟ گفتم اونا که بابات واسمون
خوند. گفت : نه! گفتم نوکرتم اینا رو به بابات بگو واسه ما بنویسه. باباشم یادش
نیومد. یه بار دیگه ساطو علم کردیم و یا علی. خوب که پاتیل شد دو باره خوندش.

 الا چه سالها که من می و ندیم داشتم                                                                        
چو سال تازه می شدی می ی قدیم داشتم

پیاله ها و جام ها ز زرو سیم داشتم                                                                          
کف کریم پر هنر دل رحیم داشتم 

 چه خوش به ناز و نعمتم گذشت روزگار
ها.

من ار شراب می خورم ببانگ کوس می خورم                                                    
ببارگاه تهمتن ببزم توس می خورم  

شراب گبر می چشم می ی مجوس می خورم                                                 
پیاله ها ی ده منی الا ریوس می خورم

 نه جوکی یم که خو کنم میان کشتزارها                                    

ما که حال کردیم. گفت اینا مال
ملا جیحونه.شاعره. گفت ترک بوده. تا بعد. صفا.