ghaisar

Thursday, August 14, 2003

ز گهواره تا گور مالش بجوی!
این مالش که می گم همون مالیدنه. مالیدن هر جورش خوبه، مثلن اگه سردت باشه دسساتو بهم می مالی. یا اگه ِچشِت بخاره چشاتو می مالی. یا وقتی بخوای آش کشک بپزی کشک می مالی ( می سابی ، که همون مالیدن باشه). همه ی اینا سود داره ولی اون مالشی که هم سود داره و هم آتیه ت تامینه، وسط پای آدماساس. این آدم می تونه هر کی باشه. زن و مردم نداره. مالشجو هم هر کی می تونه باشه. این خایه مالی تخصص می خواد. اینجوری نیس که بپری و یهویی خایه یکی رو بگیری و شروع کنی به مالیدن، نه، باس دون پاشید. خایه مالی مث این دسسگاهای کنترل از راه دوره. شما می تونی یه مصاحبه بکنی و بدون اینه طرفو هیچوخ رو در رو دیده باشی خایه شو بمالی. البته خایه مالی ی حضوری مزایاش بیشتره. اگه شما بخوای یه چیزی رو بمالی دسستو چرب می کنی و بعد با حوصله و خیلی دقیق شروع به مالیدن می کنی. ولی خایه مالی هیچ نیازی به دس کاری نداره. خایه مالی بر عکس اسمش با زبون مالیده می شه. بنا نیس که طرف آدم خایه داری باشه، همین که پست ومقامی داره بسه. بهترین راه ترقی و پیشرف خایه مالیه. ولی باس زبون چب ونرمی داشته باشی که خایه طرف درد نگیره. یه جوری بگی که طرف احساس بزرگ بودن بکنه، جوری بگی که طرف خیال کنه کاره ییه و حالیشه. بعضیا خایه مال زاییده می شن. اینا واسه جامعه حکم سم رو دارن. بعضیام بمرور خایه مال می شن. ینی می بینن استعداد ندارن، لیاقت ندارن، کار دون نیسسن، پس برای پیشرف باس زبون خایه مالی رو بکار گرف. اینا یواش یواش و بمرور و در طول زمان حرفه یی می شن. یه سری یم هیچ از این کار خوششون نمی آد. ولی یه حرفایی می زنن که نباس بزنن و خایه مالا و کسایی که خایه شون مالیده می شه خوششون نمی آد و اونا رو می ندازن زندون . خیلی شون بعد از یه مدتی خایه رئیسو می مالن و می آن بیرون، یه چن تاییشونم خایه کسی رو نمی مالن و سالها آب خنک می خورن. واسه پیشرف تو همه جای دنیا- اینکه می گم اغراق نیس- همه جای دنیا، راحت ترین و بهترین راه همین مالش خایه س. حالا چرا این خایه مالی اینهمه کار سازه ؟ جوابش راحته. بشر ضعیفه، بشر دلش می خواد مهم باشه، بد بختانه حتی آدمایی که می گن ما از خایه مالی بدمون می آدم خایه مالا رو دوس دارن! نه خایه مالایی که خایه کس دیگه رو می مالن، خایه مالایی که خایه اونا رو می مالن. شاید بگین قیصر داره جفنگ می گه. بگین، ایرادی نیس. جوابش روشنه. یه سئوال؟ چرا همیشه و همه جا خایه مالی هس و خایه مالا موفق هسسن؟ البته خایه مال حرفه یی جوری خایه می ماله که طرف خیال کنه حرفایی که می زنه واقعیه و همین جوره. البته این رهبر های کشور ها چون همه تقریبن خایه شونو می مالن باورشون می شه که حالیشونه و خیلی بارشونه. درسسه که اینا کشته و مرده ی قدرتن. ولی بسکه خایه مال دوره شون می کنن بیچاره ها باور می کنن که آدم مهمی هسسن و گمون کنم تا صنعت خایه مالی بر قراره و بشر هم از خایه مالی خوشش می آد اوضاع دنیا همین جوریا می مونه. شاید اگه یاد بگیریم که از این "هنر قرنها" دوری کنیم اولین قدم واسه سعادت بشری رو ور داشتیم. {یه توضیح کوچولو بدم واسه آدمای با ادب که تا حالا خایه مالی به گوششون نخورده. خایه مالی همون" استمالت " هس که با ادبا می گن. مجیز یکیو گفتن، تعریف زیادی کردن، بخصوص از آدمایی که کاره یی هسسن و می تونن دسس شمارو به جایی بند کنن( یا دسس داداش کوچولوتونو و یا عمو زاده و یا آقا زاده تونو)}. اگه هم ما دانش رو با مالش جا به جا کردیم واسه اینه که اگه رو راس باشیم و خایه مالی( تاروفو) بذاریم کنار، همه مون می دونیم که اونا که دانش جو هسسن و بدنبال دانش می رن و سرشون به تنه شون می ارزه، یا بزور دسسشون به دهنشون می رسه و یا گوشه زندونا هسسن و یا بودن و یا بناس برن که خودشونم خبر ندارن. ولی هر کی مالش می کنه و مالش کرده اوضاش رو براس و رو برا می شه. حالا دانشجو ها می تونن انتخاب داشته باشن. یا دانشجو بمونن و یا مالشجو بشن!

8:33 AM || ghaisar