ghaisar

Friday, April 30, 2004

هموند.
ببین آدم وقتی رفت توسیاست وسیاست بازی، بدون اینکه بدونه از باوراش دور می شه. سیاست اگه بخوای توش بازی کنی، یه چار چوبایی داره که واسه اینکه توش باشی باید از باورات فاصله بگیری. واست نمونه بدم. تو، تو یه گروهی، حزب وسازمان وکانون و هر اسمی که تو دوس داری روش بذار. فرقی نداره. وقتی یکی ازاینایی، باید به سازی که گروه می زنه برقصی. نمی شه هم خودت باشی و هم یکی از هموندای گروه.( اینو سالها پیش تو یه نشریه دیدم که به جای عضو بکار برده بودن و خوشم اومد. هموند و هموندان وهموند شدن واینا) وقتی یم که هر چی اونا بگن، تو هم بگی آره، ینی دیگه خودِ خودت نیسسی. ینی به آهنگی می رقصی که همه تون می خوایین. ببین واسه همینه که هموند یه گروهی شدن تو مایه ی من نیس. با اجازت تخمم نیس که بهم بگن تک رو. تک رویی که حرف خودشو می زنه، حرفی رو که باور داره، سگش می ارزه به آدم یا گروهی که حرف کسای دیگه رو می گه . ببین، تو انقلاب هر کی و هر گروهی که باورشو گذاشت کنار و رفت زیر علم خمینی سینه زد باخت. می دونی چرا؟ چون خمینی رو که باور نداشتن. می خواسسن خمینی واسشون پل باشه. خمینی یم که تو حوزه تربیت شده بوده. تربیت شده ی حوزه هم که بسکه مار خورده افعی شده دیگه. کسی که تو حوزه وفیضیه بزرگ شده وتربیت شده که دیگه ازچند تا گروه چپ و چپِ مسلمون گول نمی خوره. بعد اینکه خوب میخشو کوبید یه بیلاخی بهشون داد که دردش هنوز تو ماتحتشونه. می دونی چرا؟ واسه اینکه این گروها که خمینی رو باور نداشتن. کاری رو کردن که باور نداشتن و آخرشم همچین رفت توپاچه شون که هنوزم که هنوزه از شوکش در نیومدن. هر کی که چیزی بگه که بهش باور نداره شاید چند روزی سوار موج بشه ولی آخرش موج می بردش و کارشو می سازه. اصلن بذار بهت یه چیزی رو بگم و قال قضیه رو بکنم. هر کی هموند یه گروه بشه و هر چی گروه بگه ، بگه درسته، خودش با دسسای خودش گور خودشو کنده. چرا؟ چون نمی شه بری تو بازی و دستور بازی رو دنبال نکنی. می شه هوا دار یه گروه وسازمان بود. می شه خط فکری ی یه سازمانو قبول داشت. ولی صد در صد هر چی می گن بگی آره تمومی. سیاست کثیفه. سیاست بی رحمه. سیاست زشته. نمی شه سیاستمدار شریف بود. می شه آدم شریفی بود که رفت تو سیاست و وقتی دید نمی شه اومد بیرون. ولی نمی شه آدم شریفی بود و رفت تو سیاست و سیاستمدارشد و شریف موند. می بینی، سخته. کشکی نیس که خودِ خودت باشی و سیاستمدار هم باشی. سیاست هر روز یه قاعده داره، سیاست به نرخ روزه. سیاست عین برنامه ی کامپیتره که هر روز باید به روزش کرد. ( آپ ِدیت ) باور آدم از چیزی رو که نمی شه هر روزش عوضش کرد . می شه تو باور خودت پیشرفت کنی، می شه تو باور خودت به دانش و کشف تازه یی برسی، ولی نمی شه تو باور خودت کوتاه بیایی. سیاستمدار امروز حرفی می زنه که فردا عکسشو می گه. ولی چون قالتاقه( با هوش؟) جوری می گه که مردم عادی ی بیچاره نمی فهمن. و سیاستمدار موفق اونیه که از همه بهتر و بزرگتر دروغ می گه. و این دروغارو جوری می گه که مردم باور می کنن. حالا اگه ما رو شناخته باشی همیشه حرف خودمونو زدیم. همیشه کاری کردیم که دوس داریم و باورش داریم. برا همینه که نه صد در صد قاطی سیاست می شیم و نه هموند هیچ گروه وسازمانی. اینجوری نه به خودمون درووغ می گیم و نه به مردم. دم شمام گرم.

5:56 PM || ghaisar