دو دفه كه آفتاب بزنه لب بوم و دو دفه كه اذون مغربو بگن، همه يادشون مي‌ره كه ما چي بوديم و چي شديم.
قيصر

وبلاگ‌هاي به روز شده‌ي اكسير   *************فرستادن نامه و نظرات      صفحه اصلي         آرشيو


Tuesday, January 25, 2005

داداش تقصیر خود ملته!
ببین داداش سیاست ینی فرصت طلبی، ینی اینکه بدونی ِکی و کجا خنجرتو فرود بیاری؛ ینی بدونی ِکی دهنتو واسه حرف زدن وا کنی؛ ینی بدونی خایه کیارو باس بمالی، باس بدونی که چقد بمالی، ینی باس مراقب باشی که پوستش نره، طرف دردش نیاد، خیلی رو نباشه، تو ذوق نزنه. خلاصه هر کی که واسه هر قدمی که ور می داره و واسه ی هر حرفی که می زنه، حواسش هسسو می دونه چی بگه و ِکی بگه سیاست مداره. سیاست از روز اولی که آدم آفریده شد بوده و خواهد بود. سیاست نمی تونه خوب باشه، واسه اینکه بنیادش رو ُچرتکه انداختنه. سیاست بد داریم و سیاست کثافت. سیاست بد ینی کسی که اوضاع رو می پاد و می دونه ِکی وقتشه که جنسو بقاپه. سیاست کثیف اونه که طرف در کنار این هوشیاریش، بی مروتم هس، بی رحمم هس، بی انصافم هس، نامرده و همه چی و همه کسو زیر پاش له می کنه تا به اونی که می خواد برسه. به اینا می گن مادر به خطا، جاکش، مال مردم خور، دزد، بی شرف، بگیرو برو ...تازه این اولشه، تازه این سر قصه س. وقتی ماتحتشو رو صندلی ی قدرت میزون کرد، یاد مردم می افته، یاد اونایی که باش مخالفن، یاد اونایی که جلوش واسسادن و به خیال خودش سنگ جلوش انداختن. حالا وقت خایه کشیه! حالا وقتیه که دنبال نفس کش می گرده و هر کی رو حرفش حرف زد می ره تو ُهلفدونی، می ره اونجا که عرف نی می انداخ! تازه این سر نوشت خوشبختاشه، اونا که بختشون بده یا ابد می گیرنو یام اعدام می شن. اعدامشون می کنه که از بقیه زهر چشم بگیره. سیاست مدار می آد که به ملت خدمت کنه، می آد که به ملت کمک کنه، می آد که گره ی مشکل گشای ملت باشه. دسس کم همشون با این حرف می آن. خودت دیدی و خودت شنیدی. بعد که جا پاشونو سفت کرد، دسسارو بهم می ماله و یاد مردم می افته، نه برای خدمت، برای نسق گرفتن. واسه ی خایه کشیدن. واسه خفه کردن صداهای مخالف تو گلوشون. اینجوریه، اینجوری بوده، اینجوریم خواهد بود. می دونی چرا؟ چون ملت خایه مالن، ملت خایه مالارو دوس دارن، ملت از هر کی خایه شونو بماله خوششون می آد. ملت هر کی بهشون بگه تهتون باد می ده دمارشو در می آرن، سیاست مدار اگه ملت پشتش نباشن یه نفره، عین باقی ی آدما، ملتن که بازوی قدرت اونن، سیاستمدار چند تایی رو دوروور خودش جم می کنه، و همونان که دمار بقیه ملتو در می آرن. ملت خودش خودشو می گیره، خودشو زندانی می کنه، خودشو بدبخت یا خوشبخت می کنه. تا ملت نفهمه، تا دنیا دنیاس همین ریختی میمونه، اگه ملت نخواد هیچ سیاستمداری خایه نمی کنه کسی رو حتی بازداشت کنه، چه برسه به اعدام. هر چی می بینی و هر چی می کشی از دس همین ملته داداش. آخه ملت کی باس بفهمه که یه بارم باس به حرف آدمی گوش کنه که داره راس می گه، داره می گه کشورو نمی شه یه شبه آباد کرد، نمی شه یه شبه بهشتش کرد، باس زحمت کشید، زمان می خواد، و تو کار همه باس دس به دس هم بدن. حالا تو هر کیو که سر کار بیاری همینه داداش تو تاحالا دیدی یکی بیاد و از ملت ایراد بگیره و رهبر بشه؟ نه دیگه دیدی یا نه؟ دیدی یکی بگه بابا خایه مالی بسه، ، بابا باس زحمت کشید، بگه باس من به کمک شما کارو رو راسسو ریس کنم. دیدی؟ نه! چونکه اگه اینو بگی کسی واسش تره هم خرد نمی کنه. آره داداش هی هندونه زیر بغل این ملت نذار، هی براشون ننه من غربیم در نیار، بی خودی دلت واسشون نسوزه. ببین داداش، این ملت هر کی بهش بگه قهرمان، زحمت کش، دوسش داره. هر کی بگه بهش ظلم شده دوسش داره، هر کی بگه حقشو خوردن خوشش می آد. این ملت قهرمانه؟ خودمونیم هس؟ بابت چی؟ خب عراق به ما حمله کرد و ملت قهرمانانه از مام وطن دفاع کرد و پوزه ی دشمنو به خاک مالید، دمشم گرم، اینا که همه نبودن، همون موقع یه گروهم داشتن می چاپیدنو دمار ملتو در می آوردن، درسسه؟ تازه مگه ما تنها کشوری بودیم که از کشورمون دفاع کردیم؟ بیشتر ملتا اینکارو می کنن و کردن. تازه این بخاطر جنگ درسسه، قبل ِ جنگم ما قهرمان بودیم؟ ما بهمون ظلم شده بود؟ که به بنافمون می بسسن قهرمان؟ چرا؟ چرا شوو باس پیدا کرد، چون خودمون می خواسسیم، چون خودمون می خواییم، بابا این ملت پا می شه می ره دس بوس قالتاق ترین سیاستمداراش، جلوش دس به سینه وامی سه، واسش خبر دار می زنه، خایه شو می ماله. خوب حقشه تو پاجه ش کنن داداش. ِکی می خوای بیدار شی، کی می خوای از این تعرفای کهنه ی صد تا یه من قازی خلاص شی. با با یه بار باس به ملت گف که کار کار خود شماس، تا خایه مالینو خایه مالا رو دوس دارین اوضاتون همینه. تموم.

[Powered by Blogger]   
...